Slechte werkgever moet op de blaren zitten

Een werkneemster treedt in dienst bij een werkgever voor 13 uur in de week tegen het minimumloon. Meteen krijgt ze boete op boete van haar baas. De reden: ze volgt de voorschriften niet precies op volgens haar werkgever. Ze wordt er letterlijk ziek van. De baas zet direct haar loon stop. De werkneemster pikt dat niet en spant een kort geding aan. Vlak voor de zitting maakt hij snel het loon over. Na drie maanden ziekte ontslaat hij haar alsnog op staande voet.  

Onterecht ontslag 

Opnieuw stapt ze naar de rechter. Dit keer om het ontslag aan te vechten en het achterstallig loon en vakantiegeld op te eisen. De rechter toetst of het ontslag op staande voet terecht is. Dat is het niet. Van een rechtsgeldig ontslag op staande voet is alleen sprake als er een dringende reden is en de werkgever die reden ook direct meedeelt aan de werknemer. Dat is niet gebeurd en de werkgever heeft het ontslag ook niet onderbouwd bij de rechter.  

Ernstig verwijtbaar

Dus oordeelt de rechter dat de werkgever ernstig verwijtbaar heeft gehandeld. En dan moet hij op de blaren zitten. Hij moet het achterstallig loon en vakantiegeld betalen. Omdat de werkneemster nooit meer wil werken voor deze werkgever, ontbindt de rechter alsnog de arbeidsovereenkomst en kent de transitievergoeding toe. Plus een billijke (ontslag-)vergoeding van € 10.000 en de proceskosten. [ECLI:NL:RBMNE:2023:3214]