‘Amerikaans’ ontslag kost aidsstichting rib uit lijf

In 2008 gaat een nieuwe directeur aan de slag bij de Nederlandse stichting AHF Global Immunity, onderdeel van de Amerikaanse Aids Healthcare Foundation. Deze zet zich in voor de bestrijding van hiv en aids. Aanvankelijk is dit op opdrachtbasis, maar vanaf 2011 komt ze in dienst als directeur Europa, met maandsalaris van € 10.500 plus bonussen. Als de werkgever de arbeidsovereenkomst van de werkneemster op Amerikaanse wijze beëindigt, zonder toestemming van het UWV en zonder de wettelijke opzegtermijn te eerbiedigen, stapt ze naar de rechter. En dat wordt een duur grapje.

Het conflict

Eind 2022, na elf jaar dienstverband, is er nog niks aan de hand. Een half jaar later moet de directeur op gesprek komen bij haar twee Amerikaanse leidinggevenden. Die vinden dat de werkneemster een negatieve houding heeft, emotioneel reageert en de Europese vestigingen van AHF niet goed genoeg presteren. Twee medewerkers zeggen dat de directeur met de rest van het management bovendien een toxische werkomgeving heeft gecreëerd en zelf nauwelijks aanwezig is. De werkneemster ondertekent op 1 augustus een verbeterplan. Toch wordt ze één dag na de ingangsdatum op non-actief gesteld. Half september meldt ze zich ziek.

Nieuwe sloten

De werkneemster krijgt eerst geen toegang meer tot de digitale omgeving. Vervolgens krijgt het kantoor in Amsterdam nieuwe sloten, zonder dat de thuiszittende directeur hier iets van weet. Kort daarna laat AHF weten dat ze per direct is ontslagen. De directeur stapt naar de rechter. Na zo’n lang dienstverband eist ze € 750.000: een billijke vergoeding van ruim zes ton, een transitievergoeding en een gefixeerde schadevergoeding. AHF erkent dat het ontslag niet rechtsgeldig was, maar is het niet eens met het bedrag.

Ernstig verwijtbaar gedrag

De rechter geeft de werkneemster volkomen gelijk. AHF had de directeur niet zomaar mogen ontslaan. Allereerst omdat ze ziek thuis wanneer de ontslagbrief op 29 oktober op de mat valt. Bovendien heeft ze niet ingestemd met het ontslag en heeft de werkgever geen ontslagtoestemming van het UWV gekregen. AHF heeft zich volgens de rechter ten opzichte van de directeur daarmee zeer ernstig verwijtbaar gedragen. De rechter wijst daarom een billijke vergoeding toe van vier ton. Samen met de transitievergoeding en de schadevergoeding krijgt de ontslagen directeur in totaal bijna een half miljoen mee. [ECLI:NL:RBAMS:2024:620]